Główne przyczyny anoreksji
Już od wczesnych lat 70. głośno mówi się o anoreksji. Dzisiaj już dużo wiadomo na temat samej choroby i tego, że nieleczona możne prowadzić do zgonu. Statystyki są nieubłagane. Okazuje się, że aż 15% wszystkich zachorowań na anoreksję kończy się niepowodzeniem. Pierwotne przyczyny choroby mają podłoże typowo psychologiczne. Osoba chora (niezależnie od płci i wieku) zaczyna postrzegać siebie jako osobę otyłą i nieatrakcyjną. Nawet wtedy, gdy jest osobą bardzo szczupłą i zdrowo wyglądającą. Chory nie dba o racjonalną dietę, tylko zwyczajnie się głodzi. Niedożywienie jest przyczyną lawiny schorzeń. Organy przestają prawidłowo funkcjonować, zostaje zaburzona praca naszego mózgu oraz mięśni. Zbyt niska masa ciała doprowadza do zaburzenia wydzielania hormonów. U kobiet dochodzi do zahamowania miesięcznego krwawienia, wypadania włosów oraz wielu zaburzeń na tle fizjologii. Pacjent staje się bardzo słaby, spada mu naturalna odporność na wiele chorób. Przed podjęciem leczenia pacjent musi być przekonany o swej chorobie i w pełni świadomy wszystkich zagrożeń, jakie wynikają z choroby. Typowe leczenie powinno trwać około 5 lat i po całkowitym wyzdrowieniu, pacjent powinien zgłaszać się do lekarza w regularnych odstępach przez okres kolejnych 4 lat. Najgorzej rokują pacjenci, którzy zapadli na anoreksję w wieku już dorosły niż młodzieńczym. Ma to swe uzasadnienie w psychice i tym, że młodzieżą kierują głównie przyczyny wynikające z panującej mody i chęć przypodobania się rówieśnikom.
